Sebastiaan Capel, voorzitter van het bestuur van Stadsdeel Amsterdam Zuid, verklaart
dat we de betonmolen voor de deur van de omwonenden van Westlandwells niet zo letterlijk moeten opvatten.
Dit is terug te horen in het videoverslag van de commissie algemene zaken van Stadsdeel Zuid, van woensdag 6 januari 2016, vanaf minuut 55:05.
Hier volgt een weergave van deze Virtuele Betonmolens van Capel, en van de mores die gehanteerd worden door de ambtenaren van de Afdeling Kunst in Amsterdam. Dit in de vorm van emails en video opnamen. Trekt uzelf uw conclusies, commentaar geven kan onderaan de pagina.
To: femkeschaap, stadsdeel Zuid
From: Ries Vriend
Sent: Sat, Dec 6, 2014
Beste Femke, mevrouw Ottes,
Ik wil, omdat je je reactie ook naar het stadsdeel stuurt, nog wel graag iets recht zetten over dinsdag.
Je schrijft dat ik de confrontatie bleef opzoeken, en je bericht suggereert dat ik bedreigend heb opgetreden. Het omgekeerde was het geval.
Ik breng als het even kan ’s ochtends mijn dochter van 7 naar de basisschool de Notenkraker op de fiets, en haal haar ook tussen de middag op voor de lunch. Ik fiets dagelijks meermaals langs de groenstrook, dit al sinds de Bockesprong er staat. Op de route is echt sprake van spitsuren. Mijn dochter moet afstappen op de hoek bij de school omdat het niet te doen is daar fietsend over te steken. Ook lopend moet je goed timen. Gevaarlijk is ook de S-bocht ter hoogte van het beoogde kunstwerk in de koeiewei, men heeft daar vaart en de bocht zorgt er vaak voor dat je zonder het door te hebben op de verkeerde rijstrook beland. Ik rij de fiets daar vaak vanzelf rechtdoor en beland dan per ongelijk half op de stoep – ik krijg dan terecht wel eens een boze reactie maar het gaat min of meer vanzelf daar. Andersom knalt er ook vaak iemand op mijn weghelft tegen mij op als ik niet anticipeer. Mijn dochter fietst er alleen over de stoep omdat ze anders niet durft. Omdat er veel fietsers en scooters rijden heb ik er ongelukken zien gebeuren. Een voorbeeld is hier te zien. http://www.at5.nl/artikelen/122326/fietser-gewond-na-aanrijding-snorscooter-zuid
Het geval is dat ik dinsdagochtend op de fiets mijn dochter naar school bracht, en daar voor het eerst de berg zand, het gat en het funderingswerk zag. Ik was ronduit “niet bij” met wat ik zag. Ik wist er niets van, net als ik noch mijn buren er iets van wisten dat er in de koeienwei dicht op onze huizen gebouwd ging worden met een lichtmast erbij.
Het kunstwerk bij de school werd pal op de gevaarlijke hoek bij de school gezet. Het zand ernaast ligt bovenop en in een veld met hosta’s waar een heel team van groenwerkers twee jaar zorg en aandacht aan heeft gegeven en waar ik gehecht aan was. Mijn vader is secretaris van de Nederlandse Hostavereniging.
Ik was dinsdagochtend dus, ondanks deze omstandigheden, erg blij dat er op dat moment niet met hei- en betonwerk werd gewerkt. Dit zou mij de kans geven objectieve informatie over het project te krijgen, en de gemeente de kans geven om na te gaan of de omwonenden objectief op de hoogte zijn en om te bespreken of er met ieders redelijk belang rekening afdoende rekening gehouden is. Ik werd later op dinsdagochtend gebeld door een advocaat van kantoor Van Oosten, dat ik gevraagd had om de beschikbare informatie op te vragen. Dit was helaas nodig omdat ik van u begrepen had, dat ik
- alles al werd geacht te moeten weten
- er geen bezwaar tegen behoorde te hebben omdat er altijd weer gras over het beton gelegd kon worden
- of anders omdat ik het bij de gemeente zou moeten kunnen opvragen.
Een afspraak maken bij het stadsdeel voor het inzien van een vergunning kon pas op 15 december bleek online bij het stadsdeel. Dus ik voelde me gedwongen om een dure juridische procedure te starten, bij gebrek aan enige informatie en mogelijkheid tot inspraak voordat het beton de grond in ging. De advocaat van Van Oosten meldde mij dat zij van de advocaat van de gemeente te horen had gekregen dat het werk door u gestaakt was. Zij vroeg mij of ik dat kon bevestigen. Dat heb ik natuurlijk gedaan, want ik was net terug van school. So far, so good.
Tussen de middag ging ik mijn dochter afhalen voor de lunch. Ik zag daar dat twee dezelfde medewerkers van het betonbedrijf die op maandag ook achter mijn achtertuin aan het werk waren, aan het werk waren. Ik heb toen tegen de heren gezegd dat ik dacht dat ze illegaal bezig waren, omdat ik gehoord had dat het werk gestaakt was.
Ze maakten mij vervolgens uit voor rotte vis en wilden niet ingaan op mijn verzoek om eerst een bespreking aan te gaan, en dan pas verder te gaan met het werken met beton. Ik heb toen gezegd dat ik 112 ging bellen en heb afstand genomen met mijn dochter aan de hand. Ik bel nooit 112, maar omdat het gebruik van beton nogal onomkeerbaar is en ik al de melding had gekregen dat het werk was gestaakt om de kans te geven aan overleg, leek dat het mij toch het beste.
Na gebeld te hebben heb ik heb gezegd dat de politie eraan kwam, gevraagd of ze wilden wachten met werken zodat we het konden bespreken. Nogmaals, ik heb steeds afstand gehouden. Ik heb in de wind met mijn dochter eerst een kwartier staan wachten tot de politie zou arriveren. In de tussentijd belde de voorman van de betonwerkers ook met 112 riep hij mij toe. Ik ben toen op afstand nog maar een kwartier blijven wachten op de politie en heb mijn dochter laten afhalen door mijn vrouw.
Vervolgens fietste ineens de ene medewerker weg (met de bakkebaarden), mij de nodige verwensingen toeslingerend, en de voorman stapte in zijn bus, die overigens precies op het gevaarlijke kruispunt op de stoep van het fietspad geparkeerd had gestaan. Aangezien we beiden al de politie hadden gebeld en ik op afstand stond te wachten en te vernikkelen, ben ik naar de bestuurder toegelopen en ik heb hem gevraagd te wachten tot de politie er was. Ik stond toen op het fietspad en hij ook, maar dan met zijn auto. Hij reed vervolgens onbesuisd achteruit over het fietspad. Ik ben naar hem toegelopen en heb hem weer een keer gevraagd op de politie te wachten. Ik heb daar een video van en die sluit ik bij. Hij reed het Rembrandtpark in.
Ik ben toen maar weer teruggegaan naar het fietskruispunt omdat ik daar nog steeds de politie verwachtte. Na een kwartier daar te wachten heb ik ze opgebeld om te melden dat iedereen behalve ik er toch al vandoor was, en dat ik naar huis zou gaan. Het was ook toen nog niet duidelijk of er alsnog iemand van de politie ter plaatse zou komen.
Toen ik uiteindelijk koud naar huis wilde gaan voor een late lunch, zag ik ineens de beide heren weer met hun bus en ze gingen weer aan het werk, maar nu in het middelste funderingswerk. Ik heb toen maar 0900-8844 gebeld en gevraagd om een wijkagent, want ik begon het bellen gênant te vinden. Ik heb de heren er nog op aangesproken dat hun bus wederom op de stoep stond terwijl er best parkeerplaats was en wilde het daarbij laten.
De meneer met de bakkebaarden ging vervolgens ‘iemand’ bellen, en rende vervolgens op mij toe. Hij beet mij toe “ik heb van de gemeente gehoord dat uw tuin op gemeente grond ligt, en we zullen zorgen dat we u die afpakken. Ha!”. Ik zou natuurlijk graag willen weten met wie hij op dat moment aan de lijn was, en welke medewerker van de gemeente het tot zijn of haar ambt acht om dit soort terreur uit te oefenen.
Ik ben doorgelopen naar huis en heb sindsdien niet heel veel nuttig werk meer kunnen verzetten. Ik ben behoorlijk aangeslagen, en ik vind dat verwijtbaar.
Ik spreek mevrouw Ottes woensdag om 10 uur bij mij thuis, helaas in een context met advocaten erbij. Ik hoop dat we woensdag kunnen bereiken dat het proces teruggaat naar het gemeentebestuur en de gemeentepolitiek en dat de juristen ontheven kunnen worden.
Met vriendelijke groeten
Ries Vriend
From: Femke Schaap
2014-12-06
Geachte Ries Vriend
Dank u voor uw mail.
Ik wil u graag laten weten dat ik erg ben aangeslagen door uw tegen mij gerichte boosheid en emotionaliteit. Ook de aannemers hebben het feit dat u op dinsdag de confrontatie steeds bleef opzoeken (terwijl zij die dag helemaal niet op de locatie op de koeienweide nabij uw woning, maar bij de Woestduinstraat waren) als erg bedreigend ervaren.
Ik ben daarom blij dat u nu dit mailtje stuurt en hoop dat we daarom toch samen in de toekomst het contact op een positieve manier kunnen aangaan.
Bij mij en bij het stadsdeel zijn inmiddels een aantal e-mails over de plaatsing van het kunstwerk op de Theophile de Bockstraat binnengekomen.
Om misverstanden te voorkomen, heeft het stadsdeel aangegeven de communicatie over dit onderwerp te willen stroomlijnen.
Ik stuur uw mail door aan mevrouw Liesbeth Ottes, gebiedsmanager a.i.
Zij zal voor dit moment het contact met u voortzetten.
Met vriendelijke groet,
Femke Schaap
From: Ries Vriend
Sent: vrijdag 5 december 2014
To: femkeschaap
Subject: Kunst
Femke, ik we spraken elkaar (waarbij ik boos was) maandag op de koeienwei. Kijk aub ook even hier naar: http://galleryamsterdam.com/
Ik gun kunst en iedere kunstenaar, en jou, een permanent succes. Maar makkelijk is het niet. Dat heb ik gemerkt met mijn eigen galerie. “Het spreekt me niet aan” kreeg ik te horen over galerie Amsterdam en daar moet je het dan mee doen. Ik hoop dat je doorgaat met wat belangrijk voor je is. Maar ik hoop ook dat de bezwaren die voor mij en mijn kind persoonlijk gelden ook een plaats en stem krijgen.
Met vriendelijke groet
Ries Vriend
Debockstrook: Oase van groen 