Westlandwells is een kunst-installatie bestaande uit een permanent drieluik van groepen hoge betonblokken en projectormasten. Gedurende de hele nacht worden er op de witte blokken video’s geprojecteerd. Ze dienen dan als reusachtige beeldschermen.
De betonblokken varieren in hoogte van 50 tot 280 cm, en zijn ontworpen om overdag gebruikt te worden om te beklimmen. Namens financier Het Amsterdams Fonds voor de Kunst (AFK) schrijft directeur Sylvia Dornseiffer op 6 september 2010 dat het gaat om “drie groepen betonnen schermelementen die overdag uitnodigen om gebruikt te worden als zit- en speelelementen”.
De ambtelijke correspondentie waaruit wordt geciteerd staat onderaan deze pagina.
Deze installaties worden geplaatst op een terrein met daarop vele andere speeltoestellen: de stook groen van circa 450 meter langs de Theophile de Bockstraat in Amsterdam.
Om deze redenen moeten de betonblokken gecertificeerd worden volgens de warenwet attractie- en speeltoestellen (de WAS). Hierbij gaat het erom of de blokken veilig zijn voor gebruik door spelende kinderen.
De opdrachtgever – stadsdeel Zuid in Amsterdam – heeft nooit stilgestaan bij het gevaar van het ontwerp voor spelende kinderen. Bij bestudering van het ontwerp door ondergetekende, bleek dat kinderen klem kunnen raken en verstikken tussen de platen beton, en van de ene betonplaat op de andere kunnen vallen, met ernstig letsel tot gevolg.
Eenmaal hierop geattendeerd in een bezorgde en boze brief, werd deze melding door het stadsdeel behandeld door Jaap van Bezooijen. Bezooijen is management consultant bij Stadsdeel Zuid, extern ingehuurd bij APPM Management Consultants BV uit Hoofddorp, en werkt in opdracht van de portefeuillehouder Kunst, Sebastiaan Capel. Capel is tevens voorzitter van het bestuur van Stadsdeel Zuid.
Bezooijen verklaart dat het kunstwerk niet op een terrein met speeltoestellen wordt geplaatst, maar slechts “daarbij in de buurt”. Bovendien manipuleert Bezooijen, vlak voor het verstrekken van de vergunning, de tekst van de aanvraag. Het doel wordt nu dat kinderen uitsluitend spelen “met de lichtbundel”, en vanaf nu “dagen de blokken slechts uit uit om op te zitten” [op 280 cm hoogte]. Na het dossier op deze frauduleuze wijze te hebben aangepast, kan Bezooijen stellen dat “De WAS niet van toepassing is” op deze speeltoestellen.
Vervolgens huurt Bezooijen het commerciële “Keurmerkinstituut BV” in voor het schrijven van een toetsing op de veiligheid van Westlandwells. Dit bedrijf is door de Voedsel en Warenautoriteit gemachtigd om speeltoestellen te toetsen aan de warenwet.
In zijn beoordeling schrijf Bert van der Klift namens zijn bedrijf ten eerste “Dat de WAS niet van toepassing is”. Als bron hiervoor wordt de heer Bezooijen gebruikt. Die verklaart immers dat het terrein waarop de betonblokken komen, geen terrein met bestaande speeltoestellen is. Van der Klift laat het na om ter plaatse te inspecteren.
Daarnaast voelt Van der Klift zich aangewezen om toch te kijken naar het gevaar voor kinderen die gaan klauteren op de blokken beton. Hierover wordt als volgt gerapporteerd.
Mail van 29 juli 2015 van Bert van der Klift van “Keurmerkinstituut BV” aan Jaap van Bezooijen met kenmerk “Re: voorstel aanpassing vraag aanpassing keuringsrapport (10605)”:
lk heb geprobeerd een stap te maken vanaf 55 cm naar de rand van het aanrecht op 90 cm hoog. Mij lukt het niet. Bovendien heeft dat blok maar een klein oppervlak en is het door de hoogte al spannend. lk vind het op die manier niet meer beklimbaar.
De blokken van 90 cm en hoger zijn voor kinderen onbeklimbaar verklaard, door Van der Klift. Inclusief een betonblokje van 55 cm dat als opstapje dient.
Van Der Klift schrijft hierna een formele beoordeling waarin zijn bedrijf stelt dat de WAS niet van toepassing is en dat het kunstwerk veilig is voor plaatsing in de openbare ruimte.
Bezooijen, en vervolgens Het bestuur van Stadsdeel Amsterdam Zuid nemen deze conclusie over. In een brief van 26 november 2015, laat voorzitter Sebastiaan Capel, via juriste W.T. Pietersen weten dat “Het speelelement van het kunstwerk betrekking heeft op de lichtbundel en niet op de betonnen blokken. Het is veilig voor het te verwachten gebruik”. Deze brief is een formeel antwoord op circa 150 bezwaarschriften tegen het kunstwerk, die in september 2015 zijn ingediend door 102 direct omwonenden van het speelterrein.
Ondergetekende houdt het bestuur van Stadsdeel Zuid, en met name portefeuillehouder Sebastiaan Capel, verantwoordelijk voor deze fraude, en maakt hiervan melding bij Burgemeester en Wethouders van Amsterdam. Ik wens niet meer vertegenwoordigd te worden door deze bestuurder van D66, op wie ik mijn stem 2 jaar geleden heb uitgebracht.
Daarnaast wordt een klacht ingediend bij de Minister van Binnenlandse Zaken over het handelen van “Keurmerkinstituut BV” en haar toezichthouder, de warenautoriteit.
—
Verslag van ing. R. Vriend, bezorgde vader van kinderen van 2 en 8 jaar oud en omwonende van het speelterrein.
Memo: keuren via aanrecht met opstap
Doelstellingsverklaring Amsterdams Fonds voor de Kunst (AFK)
Reactie op gevaar voor kinderen: het is een risico “dat de kunstwerken onder de WAS vallen” — oftewel, lastig hoor, die kinderen.
Hi Ries,
Heldere opgeschreven Capel-leaks! Nog een vraag: heb je het gebruik ‘klimmen en spelen’ zoals door de kunstenares in de eerste vergunningsaanvraag duidelijk staat omschreven, met een bepaalde bedoeling weggelaten? Was toch ook haar uitdrukkelijke bedoeling?!
Vriendelijke groet,
Poeka
Verstuurd vanaf mijn iPad
LikeLike
De “expert” schrijft een rapport dat de mening van zijn opdrachtgever bevestigd.
Met dezelfde argumenten kun je ook een rapport schrijven tégen het project.
Al met al vind ik het niet erg waardevol noch vertrouwenwekkend.
LikeLike